بررسی تأثیر روابط وام‌دهی بر هزینه‌های مبادله‌ای اعطای وام (مطالعة موردی: شعب بانک‌های ایرانی در تهران)

این پژوهش نخست به تشریح هزینه­های مبادلة تحمیل‌شده به مؤسسات اعتباری (هزینة مبادلة وام‌دهی، هزینة هماهنگی) و عوامل مؤثر بر آنها از منظر مدل سنتی اقتصاد هزینة‎ مبادله ­(مدل ویلیامسون) می‌پردازد؛ سپس با معرفی «روابط وام­دهی» به‌عنوان متغیری که مبین کاهش عدم تقارن اطلاعاتی بین مؤسسۀ اعتباری و وام‌گیرنده است، اثر این متغیر را با استفاده از مدل­­ پروبیت ترتیبی چند ارزشی بر مدل ویلیامسون بررسی می‌کند. مؤسسات اعتباری مورد بررسی در این پژوهش، نمونة تصادفی از شعب مختلف بانک­های موجود در شهر تهران است که از بانک مرکزی تا تاریخ فروردین 1391 مجوز دارند. نتایج پژوهش نشان می‌دهد با ورود متغیر «روابط وام­دهی» اثر نهایی متغیرهای «سرمایه‌گذاری در دارایی‌های خاص»، «خاص­ بودن وثیقه­ها»، «درجة عدم اطمینان برای مؤسسة اعتباری» و «سختی در اندازه‌گیری عملکرد کارکنان» در مدل بر متغیر هزینة مبادلة وام‎دهی (هزینة هماهنگی)، کاهش می‌یابد.